ΛΕΥΚΟ ΠΑΠΛΩΜΑ

Κατάλευκο χιόνι παντού. Λευκό στα υγρά μου μάτια.
Κάτι σαν αθωότητα χαμένη,
να σκεπάζει τις νοσηρές μου νοσταλγίες.
Λευκό χαρτί για να το μουντζουρώσω
με ουράνια τόξα έρωτες.
Και ελπίδες που χρυσίζουνε στη λάσπη.
Θάρθει ξανά αχόρταγος ο ήλιος,
και όλα θα λιώσουνε σαν αμαρτίες.
Αυτές που μας τυλίγανε τις παγωμένες νύχτες.
Χιόνι για να στολίσουμε ασχήμιες και γιατί.
Χιόνι για να αστράφτουν τα κουρασμένα χαμόγελα
Χιόνι για να παγώσουν οι κούφιες προσμονές.
Και μετά; Μετά λευκές άγραφες υποσχέσεις.
Αυλαία.